świekry

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

świekry (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) matka męża; zob. świekra[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp oraz M., B. i W. lm od: świekra
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Jest to najstarsza postać późniejszego wyrazu świekra. W D. lp przyjmowała formę świekrwie[1].
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: świekra
źródła:
  1. 1,0 1,1 Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 5.