wekia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wekia (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
veḱkja
wymowa:
​?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) budzić[1][2]

rzeczownik

(2.1) słoik (wek)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
swn. wecchen < pragerm. *wakjaną; por. niem. wecken
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 283.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wekia&oldid=7833896”