vereiteln

vereiteln (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [fɛɐ̯ˈʔaɪ̯tl̩n] IPA: [fɛɐ̯ˈʔaɪ̯tl̩tə] IPA: [fɛɐ̯ˈʔaɪ̯tl̩t]

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) udaremniać, udaremnić (np. zamach)

odmiana:

(1.1) vereitel|n (vereitelt), vereitelte, vereitelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Vereitelung ż, Vereitlung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: