vagabunt

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

vagabunt (język wilamowski)[edytuj]

vagabunt (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
waogabunda
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) włóczęga[1]
odmiana:
(1.1) lp vagabunt(d); lm vagabunda
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fagabunt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. vagabond < łac. vagābundus. por. : niem. Vagabund
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 495.