tyrannicus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tyrannicus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tyrański, tyraniczny
odmiana:
(1.1) tyrannic|us, ~a, ~um
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tyrannis ż, tyrannus m
czas. tyrannizo
przysł. tyrannice
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. τυραννικός (turannikós)[1]; źródłosłów dla ang. tyrannic, franc. tyrannique, hiszp. tiránico, katal. tirànic, port. tirânico, rum. tiranic, wł. tirannico
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 705.