tuørba

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tuørba (język wilamowski)[edytuj]

tuørba (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
tiöerba
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) torba[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tuørbła n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: zāk
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 462.