tumpytvuø̄n

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tumpytvuø̄n (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
tumpytwuöntumpytwiön
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wóz na wożenie gnoju, gnojnik[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. tumpyt + vuø̄n
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 525 (uwaga: tumpytvuø̄n znajduje się stronie w opisie hasła vuø̄n).