trȧj

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trȧj (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
traei
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wierność[1]

przymiotnik

(2.1) wierny[1]

przysłówek

(3.1) wiernie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. triuwe < swn. triuwa < prazachgerm. *treuwu < pragerm. *trewwō. por. : niem. treu, Treue
uwagi:
zobacz też: troj
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 453.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=trȧj&oldid=7478988”