sz

sz (język polski)

wymowa:

IPA: /ʃ/ AS: /š/

jako nazwa dwuznaku: ^ⓘ

znaczenia:

dwuznak

(1.1) jęz. dwuznak polski oznaczający fonem /ʃ/; zob. też sz (dwuznak) w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)

źródła:

sz (język węgierski)

Szsz

nagy Sz és kis sz (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. minuskuła trzydziestej pierwszej litery alfabetu węgierskiego

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: a • á • b • c • cs • d • dz • dzs • e • é • f • g • gy • h • i • í • j • k • l • ly • m • n • ny • o • ó • ö • ő • p • r • s • sz • t • ty • u • ú • ü • ű • v • z • zs

źródła: