strupe

strupe (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. gardło

odmiana:

(1.1) en strupe, strupen, strupar, struparna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Części ciała w języku szwedzkim

źródła: