stanzen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

stanzen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʃtant͡sn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) techn. sztancować, wykrawać
(1.2) druk. sztancować, tłoczyć
odmiana:
(1.1-2)[1] stanzen (stanzt), stanze, gestanzt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Stanzen n, Stanze m, Stanzerei ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: stanzenausstanzen
źródła: