sprattelgubbe

sprattelgubbe (język szwedzki)

sprattelgubbe (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) marionetka (poruszająca rękami i nogami przy pociąganiu sznurkiem)

(1.2) przen. marionetka (osoba ślepo wykonująca czyjeś polecenia)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) marionettdocka, marionett

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. sprattel + gubbe → trzepotanie + starzec

uwagi:

por. kasperdocka • nickedocka

źródła: