snabel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

snabel (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. anat. trąba
odmiana:
(1.1) en snabel, snabelen, snabler, snablene
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

snabel (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. anat. trąba
odmiana:
(1.1) en snabel, snabeln, snablar, snablarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: