słuø̄viḱ

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

słuø̄viḱ (język wilamowski)[edytuj]

słuø̄viḱ (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
słöwik
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. słowik[1]
odmiana:
(1.1) lp słuø̄viḱ; lm słuø̄viḱa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) słōviḱ
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ptaki
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 358.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=słuø̄viḱ&oldid=7388085”