praeacutus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

praeacutus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bardzo ostry[1] (np. miecz)
odmiana:
(1.1) praecūt|us, ~a, ~um
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. prae + acutus (nad + ostry)
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „praeacutus” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 483.