podarze

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

podarze (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[pɔˈdaʒɛ], AS[podaže]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) śr.pol. dar, podarunek[1]
(1.2) st.pol. odszkodowanie, wynagrodzenie[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) znacznie to nie jest pewne[2]
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „podarze” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Podarze” w: Słownik staropolski, red. Stanisław Urbańczyk, t. 6, Instytut Języka Polskiego PAN, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1970-1973, s. 229.