nadarzyciel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nadarzyciel (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˌnadaˈʒɨʨ̑ɛl], AS: [nadažyćel], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. dawca[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: dawca
źródła:
  1. ↑ Kazimierz Bukowski, Biblia a literatura polska, WSiP, Warszawa 1984, s. 299.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=nadarzyciel&oldid=7915463”