monomane

monomane (język francuski)

wymowa:

IPA: /mɔ.nɔ.man/

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) psych. monoman

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) psych. monomanka

przymiotnik

(3.1) psych. dotknięty monomanią

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monomanie ż

przym. monomaniaque

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

monomane (język włoski)

wymowa:

IPA: /moˈnɔmane/

podział przy przenoszeniu wyrazu: mo•no•ma•ne

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) psych. monoman

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) psych. monomanka

przymiotnik

(3.1) psych. dotknięty monomanią

odmiana:

(1.1) lp monomane; lm monomani

(2.1) lp monomane; lm monomani

(3.1) lp monomane m ż; lm monomani m ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fissato, monomaniaco

(2.1) fissata, monomaniaca

(3.1) fissato, monomaniaco

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. monomania ż, monomaniaco m, monomaniaca ż

przym. monomaniaco, monomaniacale

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. monomania

uwagi:

źródła: