luisteren

luisteren (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: /ˈlœy̯s.tə.rə(n)/

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik nieprzechodni, słaby

(1.1) słuchać

(1.2) słuchać się

odmiana:

(1.1-2) luisteren (luistert), luisterde, heeft geluisterd

 

deelwoord
onvoltooid	luisterend
voltooid	geluisterd
indicatief
persoon	onvoltooid	voltooid
	tegenwoordige tijd
ik	luister	heb geluisterd
jij (je)	luistert	hebt geluisterd
u	luistert	hebt geluisterd
gij (ge)	luistert	hebt geluisterd
hij zij (ze) het	luistert	heeft geluisterd
wij (we)	luisteren	hebben geluisterd
jullie
zij (ze)
	verleden tijd
ik	luisterde	had geluisterd
jij (je)
u
gij (ge)		hadt geluisterd
hij zij (ze) het		had geluisterd
wij (we)	luisterden	hadden geluisterd
jullie
zij (ze)
	tegenwoordige toekomende tijd
ik	zal luisteren	zal geluisterd hebben
jij (je)	zal luisteren zult luisteren	zal geluisterd hebben zult geluisterd hebben
u	zal luisteren zult luisteren	zal geluisterd hebben zult geluisterd hebben
gij (ge)	zult luisteren	zult geluisterd hebben
hij zij (ze) het	zal luisteren	zal geluisterd hebben
wij (we)	zullen luisteren	zullen geluisterd hebben
jullie
zij (ze)
	verleden toekomende tijd
ik	zou luisteren	zou geluisterd hebben
jij (je)	zou luisteren zult luisteren	zou geluisterd hebben
u	zou luisteren zoudt luisteren	zou geluisterd hebben zoudt geluisterd hebben
gij (ge)	zoudt luisteren	zoudt geluisterd hebben
hij zij (ze) het	zou luisteren	zou geluisterd hebben
wij (we)	zouden luisteren	zouden geluisterd hebben
jullie
zij (ze)
conjunctief
taal	tegenwoordige tijd	verleden tijd
enkelvoud	luistere	luisterde
meervoud	luisteren	luisterden
imperatief
jij (je)	luister
jullie	luister

przykłady:

(1.1) Nu luister ik naar muziek. → Słucham teraz muzyki.

(1.2) Waarom luister je niet naar me? → Czemu ty mnie nie słuchasz?

składnia:

(1.1-2) luisteren naar iets/iemand → słuchać (się) czegoś lub kogoś

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. luisteraar m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: