lüften

lüften (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈlʏftn̩]

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) wietrzyć, przewietrzyć

(1.2) (lekko) unosić, unieść

(1.3) (w końcu) wyjawiać, wyjawić

odmiana:

(1.1-3) lüft|en (lüftet), lüftete, gelüftet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) die Wohnung / das Zimmer lüften

(1.2) den Deckel / den Hut lüften

(1.3) das Geheimnis lüften

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Luft ż, Luften n, Lüftung ż, Lüfter m

przym. luftig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: lüften • auslüften • belüften • durchlüften • entlüften • stoßlüften

źródła: