krumpeln

krumpeln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈkʁʊmpl̩n]

​

znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) reg. zgniatać, zgnieść, miąć, zmiąć

odmiana:

(1.1) krumpel|n (krumpelt), krumpelte, gekrumpelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) krümpeln

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Krumpeln n, Krumpel m

czas. krümpeln

przym. krumpelig, krumplig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: krumpeln • hineinkrumpeln • verkrumpeln • zerkrumpeln • zusammenkrumpeln

(1.1) por. knautschen • knittern • knüllen

źródła: