koning

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

koning (język holenderski)[edytuj]

koning (1.1)
koning (1.2)
wymowa:
(1) IPA['konɪŋ] ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) król
(1.2) szachy król
odmiana:
(1) lp koning, koninkje; lm koningen, koninkjes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) koningshuis
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koningin ż, koninkrijk n
przym. koninklijk
związki frazeologiczne:
de koning te rijk zijn
etymologia:
staroholenderski kuning[1]
uwagi:
źródła: