komplettering

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

komplettering (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kompletowanie[1]
(1.2) dodatek[1]
odmiana:
(1.1) en komplettering, kompletteringen; blm
(1.2) en komplettering, kompletteringen, kompletteringar, kompletteringarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. komplett
czas. komplettera
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 253.