knuddeln

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

knuddeln (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
?/i
IPA[ˈknʊdl̩n] IPA[ˈknʊdl̩tə] IPA[ɡəˈknʊdl̩t]
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) reg. miąć, zmiąć
(1.2) reg. obściskiwać, obściskać, wyściskiwać, wyściskać
odmiana:
(1.1-2)[1] knuddel|n (knuddelt), knuddelte, geknuddelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kunddeln n, Kunddel m
przym. knuddelig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: