klebeta
klebeta (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. gw. (Śląsk Cieszyński) obmowa[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: obmowa
- źródła:
klebeta (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klebetáreň ż, klebetár m, klebetník m, klebetnica ż, klebetníčka ż, klebetenie n, klebetníctvo n, klebetnosť ż
- czas. klebetiť ndk., klebetievať, oklebetiť dk., poklebetiť si dk., vyklebetiť dk., zaklebetiť si dk.
- przym. klebetný, klebetnícky
- przysł. klebetnícky, klebetne
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.