keifen

keifen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈkaɪ̯fn̩]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) pejor. wyzywać, wyzwać, jazgotać

odmiana:

(1.1) keifen (keift), keifte, gekeift (haben)

przykłady:

składnia:

(1.1) gegen etw./jdn. (Akk.) keifen

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) schimpfen

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Keifen n, Keiferei ż, Gekeif n, Gekeife n

przym. keifig, keifisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: keifen • bekeifen • loskeifen

źródła: