kaptein

kaptein (język afrykanerski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kapitan

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kaptein (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kapitan

odmiana:

(1.1) en kaptein, kapteinen, kapteiner, kapteinene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kaptein (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kapitan

odmiana:

(1.1) en kaptein, kapteinen, kapteinar, kapteinane

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kaptein (język norweski (riksmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kapitan

odmiana:

(1.1) en kaptein, kapteinen, kapteiner, kapteinene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: