kalapál

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kalapál (język węgierski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) przybijać młotkiem
(1.2) klepać, kuć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kalapács, kalapálás
związki frazeologiczne:
etymologia:
węg. kalapács + -l
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kalapál&oldid=6686578”