jęctwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

jęctwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈjɛ̃nʦ̑tfɔ], AS: [i ̯ẽnctfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) st.pol.[1] śr.pol.[2] niewola, więzienie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jęctwo” w: Słownik pojęciowy języka staropolskiego, kier. projektu Bożena Sieradzka-Baziur, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków, ISBN 978-83-64007-23-1.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jęctwo” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=jęctwo&oldid=8054413”