disjunctive

disjunctive (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /dɪsˈdʒʌŋktɪv/ lub /dɪsˈdʒʊŋktɪv/

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dysjunkcyjny, oderwany, rozłączny

rzeczownik

(2.1) mat. w logice: alternatywa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. disjunctively

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

disjunctive (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dysjunkcyjny, rozłączający

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: