Przejdź do zawartości

contingent

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

contingent (język angielski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: /kən.ˈtɪn.dʒənt/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) reprezentacja, delegacja
(1.2) wojsk. kontyngent

przymiotnik

(2.1) możliwy, ewentualny
(2.2) uwarunkowany, zależny
odmiana:
przykłady:
składnia:
(2.2) contingent on/upon sthzależny od czegoś
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. contingency
przysł. contingently
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

contingent (język francuski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [kõ.tẽ.ʒã]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kontyngent, przydział[1]
(1.2) ekon. kontyngent[1]
odmiana:
(1.1-2) lp contingent; lm contingents
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. contingentement m, contingence ż
czas. contingenter
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Elżbieta Pieńkos, Słownik terminologii ekonomicznej francusko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-214-1187-3, s. 64.