conjecture

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

conjecture (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. IPA/kənˈd͡ʒɛk.t͡ʃə(ɹ)/
amer. IPA/kənˈd͡ʒɛk.t͡ʃɚ/
wymowa amerykańska?/i
wymowa australijska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) przypuszczenie, domysł

czasownik

(2.1) przypuszczać, domyślać się
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. conjectural
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

conjecture (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/kɔ̃.ʒɛk.tyʁ/
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przypuszczenie, domysł

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp ter. trybu oznajmującego od conjecturer
(2.2) 3. os. lp ter. trybu oznajmującego od conjecturer
(2.3) 1. os. lp ter. trybu łącznego od conjecturer
(2.4) 3. os. lp ter. trybu łącznego od conjecturer
(2.5) 2. os. lp trybu rozkazującego od conjecturer
odmiana:
(1.1) lp conjecture; lm conjectures
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: