burkol

burkol (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) okrywać / okryć (osłaniać)

(1.2) przen. skrywać / skryć (myśli, uczucia)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. burok, burkolás, burkoló, burkoltság, burkolat, burkolódzás

czas. burkolódzik, burkolózik

przym. burkoló, burkolt

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. burok + -ol

uwagi:

zobacz też: átburkol • beburkol • beleburkol • kiburkol • körülburkol

źródła: