bodrum

bodrum (język turecki)

bodrum (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) piwnica

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bodrum	bodrumlar
dopełniacz	bodrumun	bodrumların
celownik	bodruma	bodrumlara
biernik	bodrumu	bodrumları
miejscownik	bodrumda	bodrumlarda
ablatyw	bodrumdan	bodrumlardan
formy dzierżawcze mianownik osoba liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. lp bodrumum bodrumlarım 2. os. lp bodrumun bodrumların 3. os. lp bodrumu bodrumları 1. os. lm bodrumumuz bodrumlarımız 2. os. lm bodrumunuz bodrumlarınız 3. os. lm bodrumu bodrumları

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: