blödeln

blödeln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈbløːdəln] IPA: [ˈbløːdl̩tə] IPA: [ɡəˈbløːdl̩t]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) błaznować, wygłupiać się

odmiana:

(1.1) blödel|n (blödelt), blödelte, geblödelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Blödelei ż, Blödel m, Geblödel n, Blödheit ż

przym. blöd, blöde

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: blödeln • herumblödeln

źródła: