bewilder

bewilder (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /bɪˈwɪldə(ɹ)/

amer. IPA: /bɪˈwɪldəɹ/

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik

(1.1) oszałamiać

(1.2) zmieszać, wprawiać w zakłopotanie, zbijać z tropu

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bewilderment

przym. bewildered

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: