beul

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

beul (język niderlandzki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈbøːl]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kat[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

beul (język szkocki gaelicki)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈpiaɫ̪/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. usta[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.irl. bél
uwagi:
źródła:
  1. Dougal Buchanan, Gaelic - English Dictionary, Geddes & Grosset, Glasgow 2020, ISBN 978-1-84205-591-5, s. 31.