Przejdź do zawartości

belägring

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

belägring (język szwedzki)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wojsk. oblężenie[1]
odmiana:
(1.1) en belägring, belägringen, belägringar, belägringarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) belägringstillstånd
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. belägra
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 84.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=belägring&oldid=6546070”