Przejdź do zawartości

behüten

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[bəˈhyːtn̩] [bəˈhyːtən]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) strzec, ustrzec, chronić, uchronić, pilnować, upilnować
odmiana:
(1.1)[1] behüten (behütet), behütete, behütet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Behuten n, Behutsamkeit ż
przym. behutsam
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: hütenbehüteneinhütenverhüten
źródła: