bedragol

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bedragol (język połabski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) oszukał (3. os. lp przesz. niepoświadczonego bezokolicznika o znaczeniu oszukać)[1][2][3]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
bezokolicznik zapożyczony ze śdn. bedrēgen[1] ze st.saks. bidriogan, z prazachgerm. *bidreugan
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Hasło „bedragol” w: Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich, t. 1: A — Ďüzd, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962, s. 29.
  2. ↑ Hasło „bedragol” w: Kazimierz Polański, James Allen Sehnert, Polabian-English Dictionary, Mouton & Co., Haga – Paryż 1967, s. 37.
  3. ↑ Hasło „Bedragôl” w: Reinhold Olesch, Thesaurus Linguae Dravaenopolabicae, t. 1: A – O, Böhlau Verlag, Kolonia, Wiedeń 1983, ISBN 3-412-00683-1, s. 43.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bedragol&oldid=8104894”