anjoł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

anjoł (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈãnʲjɔw], AS[ãnʹi ̯ou̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. anioł
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) czes. anděl[1] < łac. angelus < gr. ἄγγελος (ángelos) → poseł[2][3]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: anioł
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 23.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „anioł” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
  3. Hasło „anioł” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.