anberaumen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

anberaumen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈanbəˌʁaʊ̯mən] ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) urz. wyznaczać, wyznaczać (np. termin)
(1.2) urz. zwoływać, zwołać (np. zebranie)
odmiana:
(1.1-2)[1] anberaum|en (beraumt an), beraumte an, anberaumt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Anberaumen n, Anberaumung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
W czasie przeszłym prostym (Imperfekt) czasem spotykana jest forma anberaumte zamiast beraumte an.[2]
źródła: