Przejdź do zawartości

ai̯pau̯stål

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ai̯pau̯stål (język połabski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) upuścił, uronił (3 os. lp m przesz. niepoświadczonego bezokolicznika o znaczeniu upuścić, uronić)[1]
odmiana:
(1.1) 3 os. przesz. ai̯pau̯stăs
(1.1) 1 os. aor. ai̯pau̯stai̯χ
(1.1) rzecz. odczas. ai̯pau̯stenĕ
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *upustilъ, 3 os. lp m przesz. od prasł. *upustiti < prasł. *u- + *pustiti
por. pol. upuścić, słowiń. vʉpʉ̃scĕc, scs. упустити
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich, t. 1: A — Ďüzd, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962, s. 8.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ai̯pau̯stål&oldid=7991538”