Przejdź do zawartości

adiaŭ

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

adiaŭ (esperanto)

[edytuj]
morfologia:
adiaŭ
wymowa:
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) żegnaj, bywaj[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. adiaŭo
czas. adiaŭi
przym. adiaŭa
przysł. adiaŭe
związki frazeologiczne:
diri adiaŭ al la mondo surterafarita via faro, nun adiaŭ, mia kara!
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Tadeusz J. Michalski, Słownik esperancko-polski A-Z, Wiedza Powszechna, 1991, ISBN 83-214-0688-2, s. 24.
wymowa:
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

morfem

(1.1) żegnaj, bywaj[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
wykrz. adiaŭ
rzecz. adiaŭo
czas. adiaŭi, adiaŭdiri
przym. adiaŭa
przysł. adiaŭe
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. adieu
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 7.
źródła:
  1. Tadeusz J. Michalski, Słownik esperancko-polski A-Z, Wiedza Powszechna, 1991, ISBN 83-214-0688-2, s. 24.