Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Sylabizacja[edytuj]
- Pojedyncza spółgłoska pomiędzy dwoma samogłoskami należy do następnej sylaby: נו.ציק (przydatny), קאַ.פּאָ.טע (kapota).
- Z dwóch spółgłosek pomiędzy dwoma samogłoskami jedna należy do poprzedniej, a druga do następnej sylaby: זינ.קען (tonąć), שפּאַל.טונג (podział).
- Dwu- i trójznaki są nierozłączne i rozpoczynają następną sylabę: קאַ.ווי.רן (gwarantować), הו.דזשען (brzęczeć), פּאַ.טשן (klaskać).
- Przedrostki i przyrostki są odrębnymi sylabami: פֿאַר.שטאַנד (zrozumienie), גליק.לעך (szczęśliwy), פֿרײַנד.שאַפֿט (przyjaźń).
Zasady typograficzne[edytuj]
- W podziale wyrazów na końcu wiersza zasady sylabizacji muszą być przestrzegane.
- Na końcu wiersza, słowa złożone powinny być dzielone na słowa składowe: דרײַ.פֿוס (trójnóg), האַנט.עך (ręcznik), ווינטש־פֿינגערל ("wishing ring").
- Hebraizmów, w składzie jidysz, nie dzieli się na sylaby.
