krokus

krokus (język polski)

żółte krokusy (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkrɔkus], AS: [krokus] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. Crocus L. rodzaj roślin cebulowych kwitnących w warunkach naturalnych wczesną wiosną; zob. też krokus w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Krokusy są w Polsce pod ścisłą ochroną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szafran

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. crocus < gr. κρόκος

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crocus
• arabski: (1.1) زعفران
• czeski: (1.1) krokus
• duński: (1.1) krokus w
• esperanto: (1.1) krokuso
• francuski: (1.1) crocus
• hiszpański: (1.1) croco m
• niemiecki: (1.1) Krokus m
• nowogrecki: (1.1) κρόκος m
• rosyjski: (1.1) кро́кус m
• szwedzki: (1.1) krokus w
• włoski: (1.1) croco

źródła:

krokus (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. krokus, szafran

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Hasło zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!

źródła:

krokus (język szwedzki)

krokus (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. krokus

odmiana:

(1.1) en krokus, krokusen, krokusar, krokusarna

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: