слухач

слухач (język białoruski)

transliteracja:

sluhač

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) słuchacz (ktoś, kto słucha)

(1.2) słuchacz (ktoś, kto uczy się w szkole policealnej, wyższej uczelni, studium itp.)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. слых m, слуханне n

forma żeńska слухачка ż

czas. слухаць ndk.

przym. слухацкі, слыхавы

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

слухач (język ukraiński)

transliteracja:

sluhač

wymowa:

слуха́ч zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) słuchacz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. слух m, слухання n, слухняність ż, слухавка ż

forma żeńska слухачка ż

czas. слухати ndk., слухатися ndk.

przym. слуховий, слухняний, слухняненький, слухацький

przysł. слухняно, слухняненько

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: