Przejdź do zawartości

сердешник

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

сердешник (język ukraiński)

[edytuj]
сердешник (1.1)
сердешник (1.2)
сердешник (1.3)
transliteracja:
serdešnik
wymowa:
zobacz zasady wymowy ukraińskiej
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gw. bot. Adonis vernalis L.[1][2], miłek wiosenny
(1.2) gw. bot. Erysimum diffusum Ehrh.[3][4]
(1.3) gw. bot. Asparagus officinalis L.[5][6], szparag lekarski
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) гори́цвіт весня́ни́й, адоніс весняний, gw. гориквіт, радість, стародубка, тирлич сонячний, жовтоцвіт весняний, заячий мак, купавник, польовий кріп, чорногірка
(1.2) жовту́шник сірува́тий, жовту́шник розло́гий, gw. свиріпа, жовчник, хваст
(1.3) холодо́к ліка́рський, gw. заячий холодок, спаржа дика, шпарага, шпаржа, холодок, холодок звичайний, козельці
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) росли́на
(1.2) росли́на
(1.3) росли́на
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Adonis vernalis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Hasło „горицвіт весняний” w: Світлана Михайлівна Марчишин, Наталя Олегівна Сушко, Лікарські рослини Тернопільщини, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2007, ISBN 966-692-792-6, s. 171. W źródle określane jako „народна назва”.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Erysimum diffusum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  4. Hasło „Жовтушник розлогий син. жовтушник сіруватий” w: Світлана Михайлівна Марчишин, Наталя Олегівна Сушко, Лікарські рослини Тернопільщини, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2007, ISBN 966-692-792-6, s. 173. W źródle określane jako „народна назва”.
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Asparagus officinalis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  6. Hasło „холодок лікарський” w: Світлана Михайлівна Марчишин, Наталя Олегівна Сушко, Лікарські рослини Тернопільщини, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2007, ISBN 966-692-792-6, s. 185. W źródle określane jako „народна назва”.