караница

караница (język bułgarski)

transliteracja:

karanica

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. kłótnia, sprzeczka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) кавга, разправия, свада

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: