докучатель

докучатель (język rosyjski)

transliteracja:

dokučatelʹ

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dokuczliwy człowiek, natręt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. докучать ndk., докучить dk.

przym. докучный, докучливый

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: